IZGLEDA DA IM JE ZLO U GENIMA: Isplivalo ko je bio Kostin pradjed koji je spalio 7 ljudi i time pobio cijelu porodicu
Zlo čini, pa se zlu i nadaj, glasi narodna poslovica, koja je, nažalost, postala aktuelna 3. maja.
Čukundeda ubice s Vračara Dragutin Kecmanović u selu Rokočima kod Cetinja na najsvirepiji način pobio porodicu Petra Zvicera.
Naime, čukundeda masovnog ubice iz škole “Vladislav Ribnikar” Koste Kecmanovića (13), prije gotovo sto godina, na najsvirepiji način je u selu Rokoči kod Cetinja pobio porodicu Petra Zvicera. Ovaj ubilački porodični gen bi mogao da objasni i krvavi pir dječaka-monstruma koji je ubio osam školskih drugova i radnika obezbjeđenja, a teško ranio još sedmoro.
Dragutin je bio otac Zlatimira Kecmanovića, čiji je praunuk akter najstrašnijeg zločina u novijoj historiji Srbije.
UMRO U BEOGRADU
Žandarmerijski major Dragutin Ilijin Kecmanović u noći između 24. i 25. aprila 1924. upao je u Zvicerovu kuću i započeo krvavi pir.
– Poslije brutalnog prebijanja ukućana jer Petra nisu našli kod kuće Dragutin je zatvorio u kuću i žive spalio njegovu majku Anđu (60), suprugu Zagorku (23), sestru Planu (20), brata Vidaka (13) i troje dječice od godinu, tri i pet. To mu nije bilo dovoljno, već su on i njegovi ljudi ženu staru 67 godina vezali ispred kuće za neku trešnju da bi gledala kako joj gore snaha i troje unučadi. Nesretnica je od užasa poludjela i umrla u ludnici u Danilovgradu – prenose crnogorski mediji.
Identitet misterioznog “majora Kecmanovića” bio je tajna sve doskora, kada su, zahvaljujući skrivenim dokumentima, historičari saznali ko je krvnik, a njegovog imena su se ponovo sjetili poslije masakra u Beogradu.
Dragutin je rođen 1885. u Čitluku, na teritoriji Bosne i Hercegovine. Bio je kapetan u Austrougarskoj vojsci, u kojoj je ostao do kraja Prvog svjetskog rata. Poslije 1918. došao je na čelo tadašnje cetinjske oblasti, kao komandant žandarmerijskog puka Zetske banovine, tačnije Zetske divizijske oblasti. Poslije do tada nezapamćenog zločina prekomandovan je iz Crne Gore, a zvanično sprovedena istraga nije dala nikakvog rezultata.
Vojnu službu i porodični život nastavio je po različitim gradovima: Varaždin, Ljubljana, Beograd, Sarajevo i Vršac, da bi se 1931. ponovo vratio na Cetinje, gdje je i penzionisan 1934. Potom se seli u Beograd, gdje je živio sljedećih 36 godina. Tu je i umro 1970, u 85. godini.
DRUGI SIN HEROJ
Dragutin Kecmanović je imao trojicu sinova, Zlatimira, Miomira i Iliju. Zlatimir (1919-2012) bio je specijalista oftalmolog, član Akademije medicinskih nauka i profesor Medicinskog fakulteta Univerziteta u Beogradu.
Drugi sin je bio general JNA prof. dr Miomir (1921-1996), poznati infektolog, heroj epidemije variole vere, koga je Tito odlikovao najvišim jugoslovenskim ordenom za humanost. Njegov sin je također ljekar, prof. dr Dragutin Kecmanović, specijalista opšte i abdominalne hirurgije, koji živi i radi u Beogradu.
Treći sin Dragutina Kecmanovića bio je Ilija, historičar umjetnosti i prevodilac.
